சுதந்திரம் தானே கேட்டோம்.

சிங்களனோ பலோ பலோவென(நாயே நாயே) நிர்வாணமாக்கி நெற்றி பொற்றில் தோட்டாவை சுமக்கச் செய்தான் உயிர்காக்க வருமென்றிருந்த செஞ்சிலுவை சங்கமோ ஆடை அவிழ்க்கப்பட்டு பூட்சு கால்களால் மிதிப்பட்டு கிடந்த எம்பிணங்களை சுமக்க வந்தது,கணக்கெடுப்பதற்காய். குருதியில் எம்மண் சிவக்க கடைசி வரை உதவ வருமென்றிருந்த இந்தியாவோ,சிங்கள மாந்தர்களுக்கு சிவப்பு கம்பல வரவேற்பளித்து பகற்கனவாக்கியது ஈழக்கனவை. இலட்சக்கணக்கில் செத்து கிடந்தோம் ஐ.நா.வோ ஆயிரக்கணக்கில் மாண்டு கிடந்தார்களென்று அறிக்கை வெளியிடுகிறது மனிதநேய கடமைக்காய், போர்க்குற்ற விசாரணையையோ போர் நடத்திவர்களிடமே கையளிக்கிறது ஐ.நா. சபை. சிந்தாபாத் சிந்தாபாத்தென வரலாற்று புத்தகத்தில் வீரம் செறிந்த நாடு இந்தியா என்றிருந்தோம், காந்தியை கண்டபொழுது எவருக்கும் தீங்களிக்கா நாடு என்றிருந்தோம், இப்பொழுதே புரிந்தது இந்தியா இந்தியரால் ஆளப்படவில்லை-நாட்டையே காட்டிக்கொடுக்கும் கைக்கூலிகளாலும் இயேசுவையே சிலுவையில் ஏற்றிய இத்தாலிக்காரியாலும் ஆளப்படுகிறது,என்பதை. மலைப்போல் நம்பியிருந்தோம் எங்கள் முத்தமிழறிஞரை அவரோ-காலை சிற்றுண்டியை முடித்துக்கொண்டு மதிய உணவிற்குள் முடித்துக்கொண்டார் உண்ணாவிரதத்தை ராசபக்சே போர் நிறுத்தத்தை அறிவித்து விட்டாரென்று. நேற்று பிறந்தாற் பிள்ளைப்போல் அய்யகோ ! என் இனம் சாய்கிறதென்றும் தனி ஈழமே தீர்வென்றும் கூச்சலிடுகிறார், போர் முடிவுற்ற பின்னரும் கடிதம் வரைகிறார் போர் நிறுத்தத்திற்காக. சுதந்திரம் தானே கேட்டோம் ! முள்வேலிக்குள் தள்ளும் தந்திர சூத்திரமா கேட்டோம் ? சுதந்திரம் தானே கேட்டோம் ! மகா.தமிழ்ப் பிரபாகரன்.